این داستان ویویان رابینسون، مادربزرگ فرانسوی است که در المپیک‌های لس‌آنجلس (۱۹۸۴)، آتلانتا (۱۹۹۶)، سیدنی (۲۰۰۰)، آتن (۲۰۰۴)، لندن (۲۰۱۲)، ریو (۲۰۱۶) و اکنون پاریس شرکت کرده است.
عشق به المپیک گره خورد
به گزارش مجله «تایم‌میگ»، ویویان رابینسون، مادربزرگ فرانسوی در طول جنگ جهانی دوم با یک سرباز آمریکایی آشنا شد و عشق کار خودش را کرد. بعد از این عشق، آنها به آمریکا رفتند و ساکن آنجا شدند. المپیک ۱۹۸۴ لس‌آنجلس که آغاز شد، زبان فرانسوی که ویویان صحبت می‌کرد، برایش بسیار مفید بود.
آن موقع او در دبیرستان تنیس بازی می‌کرد و عاشق اسکیت‌بازی بود. او همچنین در تیم بدمینتون دانشگاه بازی می‌کرد.
ویویان رابینسون در خارج از لزنولید، موزه نظامی که به محل برگزاری تیراندازی با کمان در بازی‌های پاریس تبدیل شده، ایستاده و از خاطراتش تعریف می‌کند: «من خبرنگاران را به دیدن ورزشکاران می‌بردم و مکالمات را به زبان فرانسوی ترجمه می‌کردم.»
ویویان، می‌گوید که دوره ورزشی‌اش همان سال‌ها تمام شد، اما همچنان عاشق ورزش باقی ماند. بعد از المپیک ۱۹۸۴ لس‌آنجلس، ویویان، در المپیک‌های ۱۹۹۶ آتلانتا، ۲۰۰۰ سیدنی، ۲۰۰۴ آتن، ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو به عنوان یک طرفدار پروپاقرص المپیک شرکت کرد و با همین عنوان شناخته شد.
کدام المپیک بهتر برگزارش شده است؟
به عنوان کسی که سال‌ها است در المپیک‌های مختلف شرکت کرده، حتما ویویان می‌تواند آنها را با هم مقایسه و درجه‌بندی کند.
ویویان بدون تعصب حرف می‌زند و ملیت فرانسوی‌اش تاثیری در انتخابش نمی‌گذارد و می‌گوید: «المپیک لندن سازمان‌یافته‌تر بود. در مقابل ریو خیلی سرگرم‌کننده بود و سرگرمی‌های خیابانی زیادی داشت. اما من اینجا خیلی از آنها را نمی‌بینم.»
وقتی خبرنگار TheStar در حال گفت وگو با ویویان بوده، جمعیتی از مردم دور او جمع شده‌اند و در انتظار گرفتن عکس با او بودند. «البته من خودم سرگرمی خیابانی هستم.»
توقف زندگی با یک توپ بدمینتون
خبرنگار TheStar حین برگزاری مسابقات رفتارهای مردم را نیز زیر نظر گرفته است. او می‌گوید: مردم در مواجهه با ورزشکاران کشورشان که برای گرفتن مدال المپیک مبارزه می‌کنند، واکنش‌های غیرطبیعی دارند.
او مثالی از کارکنان یک کافه در منطقه‌ای بسیار پرجنب‌وجوش و پر رفت و مد در سن-ژرمن-ده-پره می‌آورد و می‌گوید وقتی بازیکن بدمینتون فرانسه در حال مبارزه با حریف مالزیایی خود بود و نتوانست مسابقه را برنده شود؟ همه کارکنان متوقف شدند. خبرنگار می‌گوید واقعا جز در این بازی‌های چهارساله، در هیچ شرایط دیگری زندگی نمی‌تون برای یک توپ بدمینتون متوقف می‌شود.
میشال و کولی بارنر از فورت وورث، تگزاس، از یک سال قبل برای شرکت در مسابقه ژیمناستیک زنان چهار بلیت به ارزش۲۵۰۰ دلار آمریکا خریده‌اند. البته بخشی از این هزینه را برای این انجام داده‌اند که مسابقات در پاریس بوده است.
او یک هفته قبل از مراسم المپیک برای دیدن مشعل آمده و قرار است یک هفته بعد از مراسم اختتامیه هم در پاریس بماند و حسابی شهر را ببیند. او آخرین بار ۴۰ سال پیش پاریس بوده است.
زمانی که رابینسون در پاریس بوده، یک ماه در مک‌دونالدز پاریس کار کرده و در دوره‌ای هم پرستار بچه دو خانواده فرانسوی بوده است. این بازگشت به پاریس خاطرات خیلی خوبی را برای او مرور می‌کند. او می‌گوید: «آدم در پاریس باید زیاد پیاده برود، دارم دوباره ورزشکار می‌شوم، آن هم فقط با بودن در پاریس.»